از انتخابات چه درس هایی گرفتیم(3)

تا به حال هرچه انتخاب کردیم، بین منتخبان و رهبری تضاد جدی و ختلاف نظر صریح بوده است/

این جمله یکی از مهم ترین نتایج انتخابات های رئیس جمهوری در ایران است که به حق و انصاف می توان مصادیق ان را به وضوح در تاریخ روسای جمهوری ایران مشاهده کرد. با این وجود آیا می توان انتظار داشت مطالبات رهبری بدون هیچ حزب زدگی به عرصه اجرا برسد.

مهم ترین این بحث برجام است؛ آیا دولت اجازه خواهد داد که اقتصاد مقاومتی بودن حزب گرایی و جناح بازی به سرانجام برسد. به نظر می رسد دولت مسئله اقتصاد مقاومتی را در پس تحزب و جناح بازی ذبح کند.

از انتخابات چه درس هایی گرفتیم(2)

از دل این سخنان رهبر انقلاب می توان به خوبی فهمید که امروز اصلی ترین وظیفه هر یک از ما که هیچ مسئولیت رسمی و حقوقی در کشور نداریم اما بعضا دغدغه هایمان از خیلی از مسئولان و متولیان امر بیشتر است، چیست؟

 

اگر هر یک از ما فقط بتوانیم ظرفیت های موجود تشکل های دانشجویی- مردمی خود اعم از مساجد و دانشگاه ها و ... را فعال کنیم  و نسبت به مسایل اصلی کشور در عرصه های مختلف حرف برای گفتن داشته باشیم، می توان انتظار داشت جریان خزنده و خطرناکی که در چند سال اخیر از دل غفلت ما و افکار عمومی سر بر آورده، خرداد 96 غزل وداع را سر دهد، در غیر این صورت نه تنها باید شاهد ادامه حضور این جریان بر مسند قدرت بود بلکه اثرات ویران کننده عملکرد آن برای سالهای سال در انتظار کشور و نسل های آینده است.

 

فراموش نکنیم تنها راه جلوگیری از خسارت های بزرگ گفتمان حاکم بر فضای امروز کشور، کارهای زیربنایی اجتماعی- فرهنگی است، کما اینکه حسن روحانی 24 خرداد 92 انتخاب نشد، زمانی انتخاب شد که در اثر غفلت نیروهای انقلابی، بسیاری از باورهای جامعه نسبت به مفاهیم بنیادین و اساسی تغییر کرد و این تغییر باور نیز یک شبه بوجود نیامد، بلکه جریان لیبرال سالهای سال از هر ابزاری که داشت استفاده کرد تا این باور اجتماعی را فراگیر کند.

 

لذا امروز هم ما این فرصت را داریم تا حرفهای خود را به زبان اجتماعی و اقناعی فراگیر کنیم تا در خرداد 96 میوه آن را بچینیم. اگر این کار را خوب انجام دهیم فارغ از مصداق آن نتیجه تلاش خود را خواهیم دید در غیر این صورت جز خودمان و کم کاری های خودمان نباید کسی دیگر را سرزنش کنیم؛ انتخابات های هر دوره صرفا نتیجه یک کنش سیاسی از سوی مردم نیست، بازتابی از باورها و رویکردهای فکری- فرهنگی و اجتماعی یک ملت است که در اثر دوره های چند ساله شکل گرفته یا دچار تحول شده است. 

 

از امروز تا خرداد 96 فقط 14 ماه فرصت باقی است و به جای آنکه یک سال دیگر این موقع به دنبال پیدا کردن اصلح یا راه های وحدت باشیم، از همین امروز باید کارهای اصلی را شروع کرد.

                                                                   پایگاه خبری رجا نیوز/ نوشته پایانی امیر حسین ثابتی

از انتخابات چه درس هایی گرفتیم(1)

از انتخابات چه درس هایی گرفتیم(1)
خوب پای صندوق آمدیم ولی خوب انتخاب نکردیم

اندر حکایت ولی خدا از مسئولانی که خود ما مردم ولایی انتخاب گر آن ها در صحنه های مختلف سیاسی بودیم، در میدان هایی که به خود می بالیدیم که چه حماسه ای ساختیم و چه مشارکت هایی داشتیم و این که عجب همبستگی و اتحادی میان ماست و ...به به از حضور و شکوه میلیونی ملت و شگفتی عمومی در سرتاسر دنیا از فوج این حضور و خروش این ملت. الحمد الله، شکر ....
و لکن حرف این است که جانشین برحق ولی خدا چقدر خون دل ها از این انتخاب ها خورده است؛ هیچ فکر کرده اید که تا به حال چند رئیس جمهور انتخاب کرده ایم که در کارزار قدرت، خاضع ولی خدا بوده باشند و همواره به دنبال تحقق مطالبات او.

به نظرم می آید در این میدان به جز اول انقلاب، افراد خوبی برای توسعه انقلاب و نگهبانی از مرز های انقلاب برنگزیدیم، هر یک در جایگاهی کم آوردند و حتی با ولی خدا مخالفت صریح کردند، این نشان از این دارد که خوب انتخاب نکردیم، خوب پای صندوق آمدیم، ولی خوب انتخاب نکردیم.                  ادامه دارد...

تاریخ

«تاریخ، درس و گنجینه‌ی اطلاعات ما از گذشته‌ی بشریت است؛ سرگذشت ماست. مگر میشود نسبت به تاریخ بی‌اعتنا بود؟»
امام خامنه ای

شهید آوینی/ مجاهد جبهه فرهنگی کشور

عالم باید آگاه به زمان خود باشد

ضرورت انسجام فکری و عملی عانصر حزب اللهی کرمان/ عناصر انقلابی کرمان دور اندیشی و انسجام رمز موفقیت در عرصه ای فرهنگی و سیاسی است

بسم الله الرحمن الرحیم:
قران کریم می فرماید:
فَاعْتَبِرُوا یا أُولِی الْأَبْصار        حشر آیه 2(لطفا به تفسیر آیه و شان نزول آن مراجعه فرمایید)

انتخابات اسفند ماه با تمام فراز و نشیب های خود به پایان رسید؛ انتخاباتی که شاید بزرگترین ثمره آن بالا رفتن سطح معرفتی برخی اشخاص از  جریان آقای هاشمی در سطح کلان کشور و در بعد کوچک تر و در کرمان پی بردن به ضعف های و کاستی هایی بود که در هنگام نیاز نبود آنان احساس شد.

 انتخابات خبرگان کرمان در حالی برگزار شد که برادران حزب اللهی کرمان به ویژه دوستان حوزوی در اغمای شدیدی نسبت به فضای موجود و وظیفه خود به سر می بردند. حتی نتوانستند با قاطعیت کامل از شخصی خاص و یا لیستی حمایت کنند و پیوسته بین آنان اختلاف بود؛ این در حالی است که روحانیت بصیر قبل ها جلسه برگزار کرده و در آن جلسه آقای علیمرادی را معرفی کرده و نسبت به آقای شیخ بهایی اعلان بی خبری کرده و از حمایت فلانی دست برداشته بودند. برخی از علمای کرمان با عصبانیت شدید از آن جلسه، پیوسته حرف از آقای شیخ بهایی می زدند و ایشان را انتخاب اصلح می دانستند و از ایشان دفاع می کردند؛ غافل از آن که حمایت از آقای شیخ بهایی موجب شکسته شدن رای آقای علی مرادی بود و همه این ها سبب بالا آمدن آقای صدر، دوستان چرا در آن جلسه برخی با بیان استدلال های سست رای را از آقای شیخ بهایی برگردانده و به آقای علی مرادی داده اند؛ جواب داده شده این است که آقای شیخ بهایی ناگهان به کرمان آمده اند و در کرمان فعالیت و حرکتی نداشته اند، با گروه و یا قشر خاصی برنامه و یا زمینه آشنایی ندارند؛ پس بهتر است که آقای علیمرادی مطرح شوند. آقایان حرف شما صحیح است و ما این را می پذیریم.

مشکل از همین جا است؛مشکل اصلی غفلت، سستی، عدم بصیر بودن برخی اشخاص و نبود دور اندیشی در فضای علمای کرمان است که شخصی را برای این مجلس مهم جدا نکرده و در آخر گفتند:(مصلحت در این است باید به فلان کس رای بدهیم).

دوستان عزیز حوزوی: ما هر سال برخی برای ما برنامه ریزی می کنند و ما نیز به علت عدم انسجام کافی و برنامه ریزی دقیق، مدت دار و سست از باب مصلحت تن به نظرات برخی می دهیم؛ در همین انتخابات از اسم مجمع روحانیت کرمان سوء استفاده شد و لکن برخی از دوستان معاون مرکز مدیریت حوزه علمیه کرمان تصریح کردند که اصلا چنین مجمعی وجود ندارد؛ حال اگر وجود ندارد، چرا برخی از این نام استفاده می کنند.

بزرگواران ما نیاز به یک انسجام و همبستگی عملی، فکری و هم اندیشی قوی داریم، چرا؟ تا در مواقع این چنینی بتواند با یک هم اندیشی و دور اندیشی به جبهه حزب اللهی های کرمان خط دهد. این خط دهی ها صرفا در مسایل سیاسی خلاصه نمی شود؛ بلکه می تواند در تمام عرصه های فرهنگی، اجتماعی کرمان حضور موثر و سخن متقن داشته باشد.

همین تحصن عناصر انقلابی کرمان در جلوی اداره ارشاد کرمان. چرا با وجود دغدغه منطقی و مطالبات حق با این ضعف و سستی به پایان رسید؛ چون جبهه منسجم از بچه های مذهبی کرمان وجود ندارد؛ حوزه علمیه و اساتید آن می توانند موجبات این جبهه منسجم فکری و اندیشه ای را ایجاد کنند. این در فضای کرمان یک ضرورت است.

دوستان عزیز؛ هیات مذهبی و سایر مجامع مذهبی و دینی کرمان نیاز  به یک هسته فکری و بصیر دارند که این عناصر محکم، پر از استعداد و توانایی را در خود جمع کند تا به سبب خرد جمعی، فکری به حال اوضاع از هم کسسته فرهنگی و سیاسی کرمان داشته باشند.

توجه: این حرف بنده خلاصه در یک ایده گذرا و سطحی نمی شود، باید یک جریان و یک مطالبه عمومی بین خواص کرمانی و انقلابی صورت بگیرد و آن همبستگی فکری و دور اندیشی هایی است که کرمان به آن نیاز دارد؛ چرا که هدف و محتمل قوی و بزرگ است و لازم است که اسباب آن نیز قوی و یک تشکل قوی راه اندازی کنند.
توجه2: اصلاح اوضاع فرهنگی و سیاسی با دغدغه مندی یک و یا چند نفر امکان پذیر نیست، نیاز به کار گروهی و خرد جمعی و تصمیم منطقی و عالمانه جمعی دارد؛ بنابر این صحیح نیست که برخی را به سبب برخی عملکرد ها توبیخ و یا مورد تهمت قرار دهیم.

توجه 3: اگر می خواهیم در فضای فرهنگی و سیاسی حرکتی داشته باشیم، راه آن تخریب فلان اشخاص ویا فلان گروه ها نیست؛ آقایان چرا خود منسجم، هم رای و هم کار نمی شوید.

اللَّهُمَّ امْلَأْ قَلْبِی حُبّاً لَکَ وَ خَشْیَهً مِنْکَ وَ تَصْدِیقاً وَ إِیمَاناً بِکَ وَ فَرَقاً مِنْکَ وَ شَوْقاً إِلَیْکَ یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ

اَللَّهُمَّ أَلْحِقْنا بِالصّالِحِینَ وَ لاَ تُؤَخِّرْنا مَعَ اَلْأَشْرَارِ وَ أَلْحِقْنا بِصَالِحِ مَنْ مَضَى وَ اجْعَلْنا مَعَ صَالِحِ مَنْ بَقِیَ وَ خُذْ بِنا سَبِیلَ اَلصَّالِحِینَ وَ أَعِنِّا عَلَى مَا تُعینُ بِهِ الصالحینَ عَلی أنفُسِهِم وَ لاَ تَرُدَّنا فِی سُوءٍ اِسْتَنْقَذْتَنا مِنْهُ یَا رَبَّ اَلْعَالَمِینَ

دل‌های پر از شوقی، ذهن‌های پر از انگیزه‌ای، در جهت حرکت به جلو، امروز در کشور ما وجود دارد؛ پروردگارا‌! این دلها را این ذهنها را، صاحبان آنها را روزبه‌روز موفق‌تر بفرما!
پروردگارا! آرزوهایی، امیدهایی، آرمانهایی، در برابر چشم فرزندان انقلاب ترسیم شده؛ پروردگارا! این امیدها و این آرزوها را به‌طور کامل برآورده بفرما!
ما را در این قافله جزو عقب‌افتادگان قرار نده!

هشدار امام خامنه ای/ انقلابی گری در حوزه های علمیه