بسم الله الرحمن الرحیم
چرا تجمل گرایی و مصرف در جامعه دینی زیاد است؟
چرا مردم اسراف کار شده اند؟
چرا قناعت در برنامه ریزی خانواده ها جای ندارد؟
چرا...
جعبه جادویی یا همان تلویزیون مقصر است. همه با آن سرکار دارند، همه از آن یاد می گیرند، بدون آنکه بخواهند درس می گیرند، باور هایشان را از آن می گیرند؛ امروز tv جنگ به پا کرده و پاتک می زند، بدون آنکه بفهمیم. برای افراد نیاز ایجاد می کند. با نمایش کالاها های آنچنانی گران قیمت لوکس؛ خانواده ها هم می بینند، خوششان می آید، می خرند با قیمت گزاف،(اینجا اول خط نفوذ است، بیدار باش)، بعد از 10 سال همه آن کالارا دارند؛ همان کالای لوکسی را که روز اول بدون آن زندگی می کردند؛ مردم می گویند: این کالا نیاز اساسی زندگی است، بدون آن نمیشه زندگی کرد؛ بدون فلان جهیزیه و فلان سرویس زندگی جریان ندارده؟؟؟
نتیجه می شود: تجمل گرایی، اسراف و مصرف گرایی
چشم+هوس=خرید کالایی که اصلا به آن نیاز نداری
گذر زمان+تکرار عملیات بالا=عادت شدن خرید آن کالا و وارد شدن آن به گروه کالاهای ضروری
نتیجه: نفوذ
خواهش می کنم نظر دهید
